Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλάζει τόσο εικόνα της γυναίκας όσο και η ψυχολογική της διάθεση. Το πρώτο και δεύτερο τρίμηνο, μπορεί να συνοδευται από ναυτίες, εμετους αλλά και στο τρίτο τρίμηνο, η αναπνευστική δυσκολία λόγω της μεγάλης κοιλιάς και η αϋπνία ενδέχεται να επηρεάσουν την διάθεση της εγκύου.
Συνήθως η έγκυος διακατέχεται από άγχη, φόβους και ανασφάλειες σχετικά με το αν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις της μητρότητας. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις ορμονικές αλλαγές που συμβαίνουν στη διάρκεια της εγκυμοσύνης οδηγούν την γυναίκα σε συναισθηματικές μεταπτώσεις, από τον ενθουσιασμό στην ανησυχία, από το γέλιο στο κλάμα και αντίστροφα. Συχνά στην διάρκεια της εγκυμοσύνης υπάρχουν ανησυχίες και παροδικά συναισθήματά εύθραυστης αυτοπεποίθησης.
Επίσης, επειδή η εγκυμοσύνη αποτελεί μία μεταβατική περίοδο στη ζωή της γυναίκας, όσες γυναίκες είχαν στο παρελθόν της ζωής τους τραυματικές εμπειρίες, κινδυνεύουμε να πάθουμε κατάθλιψη κατά η και μετά την εγκυμοσύνη και θα χρειασθούν άμεσα ψυχολογική και ψυχιατρική υποστήριξη. Τόσο ο σύντροφος όσο και το περιβάλλον πρέπει να στηρίξουν την έγκυο και αργότερα νέα μητέρα.
Θα πρέπει το περιβάλλον της εγκύου να προβάλλει τα θετικά του ερχομού του νέου μέλους της οικογένειας για να χαλαρώσει έτσι η έγκυος γυναίκα και να αποκτήσει μία ψυχολογική ανάταση και ευχάριστη διάθεση. Το περιβάλλον της γυναίκας και ιδιαίτερα ο σύντροφος πρέπει να κατανοήσουν την γυναίκα στην δύσκολη αυτή περίοδο της εγκυμοσύνης, να την αποφορτίσουν συναισθηματικά και να την βοηθήσουν να προσαρμοστεί, όσο το δυνατόν πιο ευνοϊκά στην νέα της ζωή.