Dr.Kalmantis
Κινητό 6972 839327
Σταθερό 2108252505

Αιδοιοδυνία

Μοιραστείτε αυτήν την ανάρτηση

Έχει αποδειχθεί ότι η μυοσκελετική παρέμβαση με την εκγύμναση των κατάλληλων μυών της λεκάνης έχει καλά αποτελέσματα στην μείωση της ευαισθησίας και της έντασης του πυελικού πόνου.

Με ειδικές ασκήσεις, από φυσιοθεραπευτή που ασχολείται με τον πυελικό πόνο και σε συνεργασία με τον γυναικολόγο γίνεται κινητοποίηση των αρθρώσεων της λεκάνης και αποσυμφόρηση του εντέρου (σπλαχνική κινητοποίηση) και απελευθέρωση μυικών υπερεντάσεων – συσπάσεων που παγιδεύουν συγκεκριμένα νεύρα. (π.χ. αιδοιϊκό νεύρο).

Το προβλεπόμενο χρονικό διάστημα θεραπείας (αρκετές φορές και σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή) είναι τρεις με εννέα μήνες προκειμένου να βελτιωθεί η λειτουργικότητα της γυναίκας και η σεξουαλική της δραστηριότητα.

Η αιδοιοδυνία («επώδυνο αιδοίο») ή αλλιώς πόνος στην ευαίσθητη περιοχή είναι μια κατάσταση για την οποία η γυναίκα παραπονιέται για αίσθημα χρόνιου πόνου, καψίματος, ερεθισμού ή και τσιμπήματος στα έξω γεννητικά όργανα.

Η Διεθνής Εταιρεία Μελέτης των παθήσεων αιδοίου και κόλπου (International Society for the Study of Vulvovaginal Disease – I.S.S.V.DI.) αναφέρεται στην αιδοιοδυνία σαν μια χρόνια κατάσταση διάρκειας 3 μηνών ή και μεγαλύτερο με μη ειδικά συμπτώματα (κάψιμο, τσίμπημα, ερεθισμός, φαγούρα στο αιδοίο) χωρίς να υπάρχει σαφής αιτιολογία, αλλά που να συνδυάζεται με κάποιους συγκεκριμένους παράγοντες. Αφορά το 8 – 15% του γυναικείου πληθυσμού, κυρίως γυναίκες άτοκες που βρίσκονται στην προεμμηνοπαυσιακή ηλικία.

Το κυριότερο πρόβλημα στις γυναίκες που πάσχουν από αιδοιοδυνία είναι ο πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή (δυσπαρευνία). Οι ίδιες γυναίκες ομολογούν ότι η προσπάθεια να κάνουν σεξ με τους συντρόφους τους, γίνεται λιγότερο για διασκέδαση και περισσότερο για να ικανοποιηθεί το άλλο άτομο και να διατηρηθεί η σχέση. Τόσο το πρόβλημα αυτό όσο και ο χρόνιος πόνος μπορεί να οδηγήσει σε συμβιβασμούς στις προσωπικές σχέσεις.

Με τι σχετίζεται η αιδοιοδυνία;

  • Διάμεση κυστίτιδα (χρόνια πίεση της ουροδόχου κύστης με πόνο και συμπτώματα ουρολοίμωξης)
  • Φλεγμονές του αιδοίου και κόλπου που προκαλείται από μικροβιακούς παράγοντες (π.χ. μύκητες) που εισέρχονται και επηρεάζουν την χλωρίδα του κόλπου
  • Νευραλγία του αιδοίου – νευροπαθητικός πόνος (πόνος κατά μήκος του αιδοιϊκού νεύρου που επηρεάζει περιοχές γύρω από τα γεννητικά όργανα και τον πρωκτό)
  • Ανοσολογικές διαταραχές (κυρίως σε άτομα με κνίδωση και αλλεργική προδιάθεση)
  • Γενετική προδιάθεση
  • Διαταραχές των μυών του πυελικού εδάφους
  • Ψυχοσωματικές διαταραχές
Πώς γίνεται η διάγνωση της αιδοιοδυνίας και ο καθορισμός του αιτιολογικού παράγοντα;
  • Λήψη αναλυτικού ιστορικού από την γυναίκα

(ιστορικό παθήσεων γυναικολογικών ή συστηματικών- χρόνιων παθήσεων, αλλεργική ή γενετική προδιάθεση, λήψη φαρμάκων, σεξουαλική συμπεριφορά και δραστηριότητα)

  • Γυναικολογική εξέταση

Ο γυναικολόγος θα πρέπει να διαχωρίσει αν η αιδοιοδυνία είναι γενικευμένη (δηλαδή αφορά όλη την περιοχή των έξω γεννητικών οργάνων και των πρωκτό – προκλητή, μη προκλητή, μικτής αιτιολογίας) ή εντοπισμένη (αφορά τους αδένες που βρίσκονται στην είσοδο του κόλπου, την κλειτορίδα, την ουρήθρα και τον παρθενικό υμένα). Σημαντική διαγνωστική εξέταση είναι το Q-tip test. Η εξέταση αυτή γίνεται με ένα βαμβακοφόρο στειλεό όπου ο γυναικολόγος πιέζει ελαφρά διάφορες περιοχές των έξω γεννητικών οργάνων και της εισόδου του κόλπου ενώ παράλληλα ερωτάται η γυναίκα αν βιώνει πόνο ή ευαισθησία και τι έντασης είναι αυτός ο πόνος (ήπιος, μέτριος ή έντονος).

Θεραπεία αιδοιοδυνίας

  • Σωστά μέτρα υγιεινής της περιοχής του αιδοίου

(αποφυγή σερβιετών σε μέρες που δεν υπάρχει περίοδος, αποφυγή στενών εσωρούχων ή ρούχων, αποφυγή συνθετικών και όχι συχνό ξύρισμα της ευαίσθητης περιοχής. Πρέπει να διατηρείται στεγνή η περιοχή του αιδοίου και σε περίπτωση ερεθισμού συνιστώνται ψυχρά επιθέματα και μαλακτικές – ενυδατικές κρέμες, π.χ. βαζελίνη)

  • Επίσκεψη στον γυναικολόγο για να αποκλεισθούν φλεγμονώδη αίτια, αλλεργικά ή ανοσολογικά
  • Σε περίπτωση διαταραχής των μυών του πυελικού εδάφους, απαιτείται φυσιοθεραπεία και η βιοανάδραση (biofeedback) των μυών του πυελικού εδάφους.
  • Σε αδυναμία αντιμετώπισης του πόνου γίνεται τοπική χρήση αλοιφών οιστρογόνων, ξυλοκαΐνης και ενέσεων κορτιζόνης και Botox. Αν δεν υπάρξει βελτίωση, τότε η θεραπεία επικεντρώνετα στην χορήγηση τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών και νευροληπτικών φαρμάκων (γκαμπαπεντίνη και αμιτριπτυλίνη).

Η θεραπεία θα πρέπει πάντα να περιλαμβάνει την καθοδήγηση και την ψυχολογική υποστήριξη των ασθενών. Δυστυχώς, οι περισσότεροι ιατροί δεν έχουν τη γνώση να αντιμετωπίσουν τον σεξουαλικό πόνο. Θα πρέπει η γυναίκα να μάθει να μιλάει «ανοιχτά» για το πρόβλημά της και οι γυναικολόγοι να διευρύνουν τις γνώσεις τους και την ευαισθητοποίησή τους στο θέμα αιδοιοδυνία με κύριο σκοπό την σωματική και ψυχοσυναισθηματική ισορροπία της γυναίκας.