Τι είναι
Αίτια
Συχνότητα
Συμπτώματα
Διάγνωση
θεραπεία
Οι ουρολοιμώξεις είναι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, που προκαλούνται από βακτήρια. Τα βακτήρια που ζουν στο δέρμα, γύρω από τον πρωκτό και τον κόλπο, μπορούν να εισέλθουν μέσω της ουρήθρας στην ουροδόχο κύστη (προκαλώντας κυστίτιδα) ή/και να εξαπλωθούν στον ανώτερο ουροποιητικό σύστημα (ουρητήρες και νεφρά), προκαλώντας πυελονεφρίτιδα.
Ποια είναι τα αίτια;
•Ανατομικά: Η γυναικεία ουρήθρα έχει μικρό μήκος, απέχει ελάχιστα από τον πρωκτό και τον κόλπο, όπου φυσιολογικά υπάρχουν αποικίες βακτηρίων, με αποτέλεσμα να επιμολύνεται ευκολότερα. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι, το συχνότερο μικρόβιο των ουρολοιμώξεων είναι το βακτήριο Escherichia coli που ζει στο έντερο.
•Παθολογικά αίτια: Εμποδίζουν τη ροή των ούρων και την πλήρη αποβολή τους, όπως λίθος στα νεφρά ή/και στους ουρητήρες, στενώματα στην ουρήθρα, χαλάρωση των πυελικών τοιχωμάτων (κυστεορθοκήλη), ή πρόπτωση των γεννητικών οργάνων.
•Ατομικό ιστορικό: Δηλαδή γυναίκες που έχουν περάσει στο παρελθόν ουρολοίμωξη, δείχνουν να έχουν αυξημένες πιθανότητες για ουρολοίμωξη στο μέλλον.
•Πολλαπλές σεξουαλικές επαφές χωρίς να τηρούνται οι συνήθεις κανόνες υγιεινής.
•Σακχαρώδης διαβήτης
•Η εμμηνόπαυση, όπου λόγω της απώλειας των οιστρογόνων, η γυναίκα καθίσταται πιο ευάλωτη στην είσοδο και ανάπτυξη των βακτηριών.
•Νευρολογικά προβλήματα (π.χ. σκλήρυνση κατά πλάκας).
Πόσο συχνές είναι οι ουρολοιμώξεις;
Υπολογίζεται ότι 20%-30% του γυναικείου πληθυσμού θα εμφανίσει ουρολοίμωξη, τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του.
Ποια είναι τα συμπτώματα της ουρολοίμωξης;
Πόνος χαμηλά στην κοιλιά, αίσθηση συχνουρίας και η αίσθηση ότι δεν “αδειάζει” εντελώς η ουροδόχος κύστη.
Πόνος και τσούξιμο κατά την ούρηση.
Έντονη δυσοσμία στα πρώτα πρωινά ούρα.
Θολά ούρα, με αρκετές φορές να υπάρχει πρόσμιξη αίματος.
Σε λοιμώξεις του ανώτερου ουροποιητικού (πυελονεφρίτιδα), μπορεί να υπάρχει πόνος στην κοιλιά με επέκταση πίσω στη μέση, αδυναμία, πυρετός με ρίγη, ναυτία και τάση προ έμετο.
Πως γίνεται η διάγνωση;
Απαιτείται γενική ούρων, καλλιέργεια ούρων, ώστε να ταυτοποιηθεί το μικρόβιο και να προσδιορισθεί το, ή τα αντιβιοτικά, στο οποίο είναι ευαίσθητο. Στις περιπτώσεις γυναικών με υποτροπιάζοντα επεισόδια ουρολοιμώξεων, απαιτείται περαιτέρω εργαστηριακός έλεγχος (υπερηχογράφημα κάτω κοιλίας, πυελογραφία, κυστεοσκόπηση, αξονική ή/και μαγνητική τομογραφία και συστήνεται η χορήγηση μιας χαμηλής δόσης αντιβιοτικού, καθημερινά, για διάστημα κάποιων μηνών, ή εναλλακτικά μία δόση αντιβιοτικού μετά από κάθε σεξουαλική επαφή.
Πως θεραπεύεται η ουρολοίμωξη;
Με την χορήγηση του κατάλληλου αντιβιοτικού φαρμάκου που καθορίζεται από το αντιβιόγραμμα.
Πως γίνεται η πρόληψη των ουρολοιμώξεων;
•Άφθονο νερό καθημερινά.
•Μετά την ούρηση, το σκούπισμα να γίνεται από μπροστά προς τα πίσω, ώστε να μην μεταφέρονται τα βακτήρια προς την ουρήθρα.
•Καθημερινή φροντίδα της υγιεινής της ευαίσθητης περιοχής. Απαγορεύεται η χρήση κολπικών αντισηπτικών, που διαταράσσουν τη χλωρίδα του κόλπου.
•Πρέπει να κενώνεται η ουροδόχος κύστη πριν και μετά τη σεξουαλική επαφή, ώστε να απομακρύνονται από τον οργανισμό τα μικρόβια, πριν εγκατασταθούν στην ουροδόχο κύστη.
•Να προτιμώνται τα βαμβακερά εσώρουχα, αντί για τα συνθετικά και να αποφεύγονται τα στενά παντελόνια.
•Να ενσωματωθεί στις διατροφικές συνήθειες το κράνμπερι (πωλούνται με τη μορφή χυμών ή κατεψυγμένων καρπών, ή τέλος σε μορφή χαπιών στα φαρμακεία).