Dr.Kalmantis
Κινητό 6972 839327
Σταθερό 2108252505

Παρατεταμένη περίοδος

Μοιραστείτε αυτήν την ανάρτηση

Είναι μία διαταραχή της περιόδου της γυναίκας όπου διαρκεί για 10 ημέρες ή και παραπάνω.
Αν το φαινόμενο αυτό διαρκεί πέραν των τριών κύκλων σε σειρά τότε πρέπει να ζητηθεί η συμβουλή του γυναικολόγου. Η παρατεταμένη περίοδος μπορεί να είναι ιδιοπαθής, να μην υπάρχει κάποιο σαφές οργανικό αίτιο ή να υπάρχει κάποιο παθολογικό αίτιο που πρέπει να ζητηθεί η αντιμετώπιση του.

Τα οργανικά αίτια της παρατεταμένης περιόδου είναι: αίτια από την μήτρα, αίτια από τις ωοθήκες, ορμονικά αίτια (π.χ. Διαταραχές των γυναικείων γεννητικών ορμονών και κυρίως διαταραχές της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα), αιματολογικές διαταραχές (π.χ. οι διαταραχές στην πήξη του αίματος). Στα ορμονικά αίτια κατατάσσεται και η περιεμμηνοπαυσιακή περίοδος της γυναίκας (το μεταβατικό χρονικό διάστημα από την αναπαραγωγική ηλικία στην εμμηνόπαυση) όπου η περίοδος παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις τόσο ως προς την έναρξη όσο και ως προς την διάρκεια και την ένταση. Είναι γνωστό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών παρουσιάζουν αλλαγές στην συχνότητα και στην ποσότητα του αποβαλλόμενου αίματος στην περιεμμηνόπαυση.

Αίτια από την μήτρα

Διάφορες παθολογικές καταστάσεις, όπως πολύποδες, ινομυώματα, η χρήση αντισυλληπτικών μεθόδων όπως ενδομήτρια σπιράλ, αντισυλληπτικά χάπια, αλλά και κακοήθεις καταστάσεις (σπανιότερα) της μήτρας και του τραχήλου της μήτρας μπορεί να προκαλέσουν αυξημένη ροή αίματος (βαριά περίοδο).

Αίτια από τις ωοθήκες

Οι κύστεις στις ωοθήκες, το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών, η ενδομητρίωση, αλλά και κακοήθεις καταστάσεις των ωοθηκών (σπανιότερα), μπορεί να προκαλέσουν περίοδο διάρκειας πολλών ημερών.

Θεραπεία

Η θεραπεία της ιδιοπαθούς παρατεταμένης περιόδου είναι συμπτωματική – φαρμακευτική αγωγή, αφού έχει αποκλειστεί το οργανικό αίτιο. Για τις οργανικές αιτίες εφαρμόζεται θεραπεία αιτιολογική (ανάλογα με το αίτιο). Η διερεύνηση των αιτιών περιλαμβάνει λήξη λεπτομερή, ενδελεχή κλινική εξέταση, κυτταρολογικό έλεγχο και κολποσκόπηση, υπερηχογράφημα μήτρας – ωοθηκών, αιματολογικό και ορμονολογικό έλεγχο, υστεροσκόπηση και βιοψία της κοιλότητας της μήτρας.